مسافر

خداوندا چنان کن که از هیبت پدر و مادرم چون از هیبت سلطان خودکامه بیمناک باشم،
و به هر دو چون مادرى مهربان نیکى نمایم،
و اطاعت از آنان و نیکى به هر دوى آنان را در نظرم از لذّت خواب در چشم خواب‏آلوده شیرین‏تر،
و براى سوز سینه‏ام از شربت گوارا در ذائقه تشنه خنک‏تر گردان،
تا خواسته ایشان را بر خواسته خود ترجیح دهم،
و خرسندى آن دو را بر خرسندى خود مقدّم دارم،
و خوبى ایشان را در حق خود هرچند اندک باشد زیاد بینم،
و نیکویى خود را درباره ایشان گرچه بسیار باشد کم شمارم.*

اَللَّهُمَّ اجْعَلْنى اَهابُهُما هَیْبَةَ السُّلْطانِ الْعَسُوفِ،
وَ اَبَرُّهُما بِرَّ الْاُمِّ الرَّؤُوفِ،
وَاجْعَلْ طاعَتى لِوالِدَىَّ وَ بِرّى بِهِما اَقَرَّ لِعَیْنى مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنانِ،
وَاَثْلَجَ لِصَدْرى مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْئانِ،
 حَتّى‏ اُوثِرَ عَلى‏ هَواىَ هَواهُما،
 وَاُقَدِّمَ عَلى‏ رِضاىَ رِضاهُما،
 وَاَسْتَکْثِرَ بِرَّهُما بى وَ اِنْ قَلَّ،
 وَاَسْتَقِلَّ بِرّى بِهِما وَ اِنْ ‏کَثُرَ.

*صحیفه سجادیه، دعای 25، برای پدر و مادرش (+)

پ.ن. چقدر فاصله هست بین فرازهای این دعا و رفتار من...